دسته : , , ,
ماجرای ولادت امام حسن مجتبی ( ع )
در تاریخ زندگانى پیامبر بزرگوار اسلام در حوادث سال سوم هجرت ذكر شد كه سبط اكبر آن حضرت، امام حسن(ع)، در سال سوم به دنیا آمد، و مشهور آن است كه این مولود فرخنده در شب نیمه ماه رمضان-بهترین ماههاى خدا-متولد شده، و البته در این باره در كتابهاى شیعه و سنت اقوال دیگرى هم نقل شده كه خلاف مشهور است.
منبع :
1.مستدرك حاكم، ج 3، ص 169، اسد الغابه، ج 2، ص 9، اكمال الرجال خطیب تبریزى، ص 627، حیاة الامام الحسن، ج 1، ص 59.
داستان ولادت به گونهاى كه در روایات شیخ صدوق (ره)در امالى و علل و عیون اخبار الرضا (ع)و روایات دیگر محدثین شیعه و اهل سنت آمده و از امام سجاد (ع) روایت شده این گونه است كه فرمود:
چون فاطمه (س) فرزندش حسن را به دنیا آورد، به پدرش على (ع) عرض كرد : نامى براى او بگذار ، على (ع) فرمود: من چنان نیستم كه در مورد نامگذارى او به رسول خدا پیشى گرفته و سبقت جویم .در این وقت رسول خدا (ص) بیامد ، و آن كودك را در پارچه زردى پیچیده، به نزد آن حضرت بردند.حضرت فرمود : مگر من به شما نگفته بودم كه او را در پارچه زرد نپیچید ؟ سپس آن پارچه را به كنارى افكند و پارچه سفیدى گرفته و كودك را در آن پیچید ، آنگاه رو به على (ع) كرده فرمود : آیا او را نامگذارى كرده اى ؟
عرض كرد : من در نامگذارى وى به شما پیشى نمىگرفتم!
رسول خدا(ص)فرمود: من هم در نامگذارى وى بر خدا سبقت نمى جویم!
در این وقت خداى تبارك و تعالى به جبرئیل وحى فرمود كه براى محمد پسرى متولد شده ، به نزد وى برو و سلامش برسان و تبریك و تهنیت گوى و به وى بگو : براستى كه على نزد تو به منزله هارون است از موسى ، پس او را به نام پسر هارون نام بنه!
جبرئیل از آسمان فرود آمد و از سوى خداى تعالى به وى تهنیت گفت و سپس اظهار داشت : خداى تبارك و تعالى تو را مامور كرده كه او را به نام پسر هارون نام بگذارى. رسول خدا (ص) پرسید : نام پسر هارون چیست ؟ عرض كرد : « شبر » . فرمود : زبان من عربى است ؟ عرض كرد: نامش را « حسن » بگذار، و رسول خدا (ص) او را حسن نامید.
2.بحار الانوار، ج 43، ص 238، و به همین مضمون روایات بسیارى در كتب اهل سنت نقل شده كه بیشتر آنها در ملحقات احقاق الحق، ج 10، ص 492 به بعد ذكر شده است.
و در روایات بسیارى از طریق اهل سنت آمده كه این دو نام شریف « حسن » و « حسین » در جاهلیت سابقه نداشته و از نامهاى بهشتى است، و متن یكى از آن روایات كه طبرى در كتاب ذخائر العقبى روایت كرده، این گونه است كه عمران بن سلیمان گفته :
« الحسن و الحسین اسمان من اسماء اهل الجنة، ما سمیتبهما فى الجاهلیة »
(حسن و حسین دو نام از نامهاى اهل بهشت است كه در زمان جاهلیتسابقه نداشته است.)
3.ملحقات احقاق الحق، ج 10، ص 488 و حیاة الامام الحسن بن على، ج 1، ص 63.
کنیه و القاب امام حسن مجتبی ( ع )
یکی دیگر از آداب و سنتهاى ولادت نوزاد پس از نامگذارى ، تعیین كنیه براى اوست كه طبق حدیثى ، امام باقر (ع) فرمود :
« انا لنكنى اولادنا فى صغرهم مخافة النبز ان یلحق بهم »
(ما براى فرزندانمان در كودكى كنیه قرار مىدهیم، از ترس آنكه مبادا در بزرگى دچار لقب هاى ناخوشایند گردند.)
4.حیاة الامام الحسن(ع)، ج 1، ص 65.
و كنیه آن حضرت بر طبق روایات بسیارى « ابو محمد » بوده و كنیه دیگرى نداشته است.
و اما القاب آن حضرت بدین شرح است : سبط ، زكى ، مجتبى ، سید ، تقى ، طیب ، ولى ، و ...
و مرحوم اربلى در كتاب كشف الغمة پس از نقل كنیه و القاب آن حضرت از روى كتابهاى اهل سنت گفته است : مشهورترین این القاب « تقى » است و بهترین و شایستهترین آنها همان است كه رسول خدا (ص) او را بدان ملقب فرمود و آن « سید » است.
5.بحار الانوار، ج 43، ص 255.
برچسب ها : اشعار ویژه , اشعار برای ائمه , شعر برای ولادت امام حسن , ولادت , ولادت امام حسن , ولادت امام حسن مجتبی , ماجرای ولادت امام مجتبی علیه السلام , داستان ولادت و مراسم نامگذارى امام حسن , زندگی نامه ی امام حسن , ماجرای ولادت امام حسن چیست؟ , ولادت امام حسن , ولادت امام حسن مجتبی , كنیه و القاب , كنیه و القاب امام حسن , انجام مراسم دینى و سنتهاى مذهبى , یاران 313 ,